Smutek...

Smutek. Ogarniający smutek. Nic się nie chce. Czarne myśli. Zero kontaktu z rzeczywistością. 

Czasami taki stan pomaga. Dodaje urozmaicenia. Lecz jak często go można czuć? 

Jak długo z nim wytrzymać? 

Czy można być uważanym za chorego psychicznie gdy wybiera się ten stan świadomie? 

Gdy chce się czuć wszechogarniający smutek. Totalną ciemność.

Lubicie taki stan? Znacie go w ogóle? /Hadul