Bo jest smutno.

Kraków. Cały dzień mgła. I jakoś tak... smutno. 

Smutek się nie zmienia.
Trwa taki jaki został stworzony.
Lecz łatwo go przegonić.
Z ciemnej pustki wyrwać.
Zrozumieć.
I być wolnym.
I w smutku odkryć radość.
Spokój.
I pukasz już w wielkie wrota.
Światłość cię pochłania.
Bez emocji.

/Hadul